شهید علی دشتی

 علی در ۱۴ فروردین ماه سال ۱۳۳۷ در روستای روح آباد از توابع حومه نیشابور در خانواده ای مذهبی بی و کشاورز چشم به جهان گشود ایشان دوران تحصیلات ابتدایی را در همان روستا سپری نمود. پس از آن ناچار به منظور ادامه تحصیل راهی نیشابور شده و تجربه زندگی  دور از خانوار را آغاز نمود با وجود فراز و نشیب های فراوان در راه تحصیل توانست در خرداد ماه ۱۳۵۷ در رشته  طبیعی دیپلم خود را اخذ نماید. همزمان با تمام نمودن تحصیل ایشان چون با اوایل انقلاب شکوهمند اسلام بود ایشان نیز همانند بقیه انقلابیون تا مدت دو سال به صورت غیر رسمی در نهادهای انقلاب را جمله کمیته انقلاب اسلامی فعالیت چشم گیر داشت با شکل گیری سیاه پاسداران انقلاب اسلامی به دستور رهبر فقیه انقلاب امام خمینی (ره) در تاریخ 1359/5/9 به عضویت سپاه پاسداران در آمد. ایشان تاقبل از شروع قائله کردستان در شهرستان های نیشابور و سرخس به مبارزه باقاچاقچیان مواد مخدر و اعضاء گروهکهای  ضد انقلاب پرداخت و پس از آن به کردستان رفت تا بتواند دین خود را نسبت به انقلاب ادا نماید لذا مدتهای مدیدی در لشکر ویژه شهدا با مسئولیت های فرمانده گردان بوکان وفرماندهی گردان بهداری لشکر انجام وظیفه نمود با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به دلیل نیاز بیشتر  به وجود ایشان در جبهه ها به مناطق  جنوب کشور عزیمت کرده و در آنجا نیز با مسئولیت های مختلف از جمله فرماندهی گردان تیپ کربلا در عملیات فتح المبین حضور داشت و پس از برقراری آرامش نسبی در جبهه های جنوب مجدداً ایشان در سال ۶۴ به کردستان برگشته و به عنوان مسئول بهداری لشکر ویژه شهدا تا سال ۶۹ در عملیات مختلف شرکت داشته به طوری که در عملیات کربلای 2 یکی از همرزمان نزدیک ایشان  یعنی شهید کاوه (فرمانده لشکر) به شهادت رسید.

باوجود حضور مداوم ایشان در مناطق جنگی و عملیاتهای مختلف ایشان از افزایش آگاهی های خود باز نایستاد به طوری که در سال 1372تخصص کمک تکنسین دارو و در سال ۶۶ موفق به اخذ فوق دیپلم تکنسین دارو گردید و همچنین با توجه به رشادتهای ایشان در طول انقلاب در سال 1375مدرک لیسانس نظامی به ایشان اعطا گردید. پس از پایان جنگ تحمیلی و پذیرش قطعنامه 598از سوی ایران و عراق به دلیل علاقه شدید ایشان به ادامه رشته مدیریت دولتی در دانشگاه علامه طباطبائی تهران ادامه تحصیل داده و در تیر ماه ۱۳۷۰ موفق به دریافت  لیسانس مدیریت از آن دانشگاه شد و پس از آن دوره عالی نظامی (دافوس) نیز شرکت نمود و آن را نیز با موفقیت به پایان رساند پس از آن به منظور ادامه وظیفه به انقلابمجددا به زادگاه خود برگشته و در نیشابور به عنوان مسئول بهداری تیپ 21 امام رضا(ع) مشغول فعالیت شده که در این مدت با تلاش شبانه روزی توانست درمانگاه شبانه روزی تیپ را در محل مناسبی ساخته و تجهیز نماید تا به این گونه در دوران پس ازجنگ نیز توانست به مردم و همکارانش خدمت نماید.

با شکل گیری گروه طالبان در کشور افغانستان و ایجادنا امنی های مرزی در استان خراسان و استان های شرقی دیگر و شروع گروگان گیری در این استان ها ایشان نتوانست به خدمات بیشتر مردم ادامه دهد و با احساس مسئولیتی  که در این مسیر بر خود دانست به تیپ 3 انصارالرضا که مسئولیت حفظ قسمتی از مرزهای شرق را به عهده داشت پیوست و در آنجا نیز با مسئولیتهایی در ستاد تیپ و جانشین تیپ به طور  شبانه روز مشغول مبارزه با تروریست های  طالبان که وارد خاک ایران شده و شرارت ایجاد می کردند شد و به همین صورت از آنچه که در طبق اخلاص داشتند در راه ایجاد امنیت برای مردم مسلمان کشورش فرو گذار نشد  به طوری که با وجود داشتن مرخصی برای گذراندن تعطیلات نوروزی برای خدمت به خانواده اما با درگیر شدن یکی از گردان های تیپ با اشرار در منطقه سنگان خواف در راه مبارزه با اشرار در لجظه  تحویل سال 1380 به شهادت  رسیدند.

یادش گرامی و راهش پررهرو باد