شانزدهم ارديبهشت1339 ، در شهرستان نيشابور به دنيا آمد. پدرش محمداسماعيل و مادرش زينب نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. كارگر بود. سال 1363 ازدواج كرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت. نوزدهم دي 1365 ، در شلمچه بر اثراصابت تركش به سر، شهيد شد. مزار او در گلزار شهداي روستاي زهان زادگاهش واقع است.
وصیتنامه شماره 1
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
این جانب … که در حال دفاع از اسلام و قرآن می باشم برخود لازم دانستم که وصیت خود را در حال صحت و سلامت که واجب می باشد … بنویسم .
… پدرعزیز و مادر مهربانم ! اگر از من خطایی سرزده است شما باید مرا ببخشید چون که انسان خطا زیاد می کند …
وصیتنامه شماره 2
همسرم ! باید شما ببخشید چون که من نتوانستم برای شما همسر خوبی باشم … زمان جوانی باید زندگی خوبی داشته باشید اما چون که زمان رسیدن جنگ در کشورعزیزمان شد وظیفه هر مسلمان این است که از کشور اسلام و از قرآن آسمانی دفاع کند . پس باید شما افتخار کنید که همسر شما برای قرآن و کشور جمهوری اسلامی ایران به شهادت رسید …
وصیتنامه شماره 3
… وصیت من بر پدر و مادرم و همسرم ، برادرم ، بچه هایم ، خواهرم و تمام قومان و خویشان این است که اگر شهادت نصیب من شد ناراحت نباشند . پدرم و مادرم ! برادرم و همسرم و بچه های عزیزم ! 30 سال از عمر من گذشت چه از دنیا دیدم غیر از گناه و معصیت ؟
… همسرم ! باید شما مرا ببخشید . من نتوانستم برای تو همسر خوبی باشم امیدوارم که مرا ببخشید . پدر عزیزم ! شما 30 سال برای من زحمت کشیدید امیدوارم که مرا شما هم ببخشید … و پیام من به شما این است که برای شهادت من گریه نکنید ، اگر هم خواستید گریه کنید برای تنهایی امام حسین (ع) گریه کنید .
وصیت دیگرم این است که امام را تنها نگذارید و به شما همرزمانم این است که تفنگ مرا به زمین نگذارید … 3/10/65