شهید مصطفی بربری نژاد

مصطفی در اولین روز از خرداد ماه سال 1340 در روستای ابراهیم آباد از توابع شهرستان نیشابور دیده به جهان گشود. او به علت فقر مالی خانواده نتوانست به مدرسه برود و از طرف دیگر جدا شدن پدر و مادرش از یکدیگر او را در کوران سختی قرار داد. وی پیش پدر ماند و به کار کشاورزی و قالیبافی پرداخت تا این که پدرش از دنیا رفت. لذا تحت سرپرستی مادر قرار گرفت. رنجهای بزرگی که در نوجوانی به او روی آورد باعث شد صبر را بیاموزد و به رشته الهی محکم تر چنگ زند، زیرا دنیا تلخیهایش را به او نمایانده بود. مصطفی دارای اخلاق حسنه و بسیار رئوف و مهربان بود. صله رحم و برخوردهایش با اقوام و دوستان جالب توجه بود. وی قبل از انقلاب در روستای قره داش ازدواج نمود و در مدت چند سال زندگی مشترک، سه فرزند از او به یادگار باقی ماند. همسرش از خلق و خوی نیکوی او می گوید و از نمازهای شب و گریه و راز و نیاز نیمه شبش با خدا، خصوصاً پس از انقلاب که روحیه مصطفی کاملاً دگرگون شده بود. گویی در سایه رنجهای فراوان زندگی و اتکا به خداوند، دنیای دیگری پیش روی او گشوده شده بود و او از آن زمان ، آرام آرام به قافله شهیدان نزدیک می گشت. نهایتا شهید از طریق ارتش جمهوری اسلامی به سربازی فراخوانده شد و در مناطق جنگی جنوب مشغول خدمت گردید تا این که در دومین روز عید سال 1361 شرف حضور در بارگاه الهی را یافت و در اثر اصابت ترکش خمپاره در عملیات فتح المبین به دیدار دوست شتافت.