شهید مصطفی باغیشنی

مصطفي در فروردين ماه 1344 در خانواده اي مذهبي و متدين در روستاي باغشن از توابع بخش زبرخان چشم به جهان گشود ، وي به لطف خدا توانست از مكتب درس پدر استفاده نمايد و

كلام نور را نزد ايشان بياموزد .

مصطفي به خاطر هزينه هاي سنگين تحصيل را رها كرده و براي كمك به خانواده به كار قالي بافي و كشاورزي مشغول شد او جوان آرام و صبوري بود هميشه دوست مي داشت كه در خدمت سپاه در آيد زيرا او سپاه را يك نهادي مقدس مي دانست بخاطر همين هدف توانست عضو پايگاه بسيج روستا شود و در سن 15 سالگي همراه ديگر دوستانش به آموزش اعزام شد .

ايشان خدمت مقدس سربازي را از سال 62 آغاز و در سال 64 به اتمام رساند در حين خدمت سربازي در سن 19سالگي با نوشتن نامه اي آمادگي خود را براي شروع يك زندگي جديد بيان كرد ،او زندگي خود را با همسري مومن و پرهيزكار در خانه اي ساده و دور از تجمل گرايي آغاز نمود و براي امرار معاش خود تلاش بسيار مي كرد او علاقه شديدي به فرزند داشت و فرزند را ميوه اي بهشتي و امانتي الهي مي دانست به همين خاطر براي رسيدن به آرزوي خود، در بارگاه الهي نذر نمود كه اگر صاحب فرزندي شود 3 ماه به طور داوطلبانه عازم جبهه شود .

مصطفي به خاطر حمايت از انقلاب و نهضت حضرت امام (ره )عازم جبهه شد و به ديگران نيز توصيه مي كرد كه :«…تا مي توانند به جبهه بروند و به قول رهبرمان تنور جنگ را گرم نگهدارند ….»

او همراه ديگر همرزمانش پيكار كردند و حماسه ها آفريدند و سرانجام در سحرگاه 25/2/67 در قله شيخ محمد در حاليكه براي استراحت به سمت سنگر مي رفتند ناگهان سنگر مورد هدف گلوله خمپاره دشمن قرار مي گيرد و مصطفي و چند تن از دوستانش همانند كبوتراني سبكبال مشتاقانه بال گشودند و گرد حرم يار به پرواز در آمدند ، با شهادت او گويي نخلهاي خوزستان كه شاهدان واقعي شهادتش بودند چنين زمزمه مي كردند كه

پيچك اين باغ ديشب تير خورد                             يك شقايق در سحر شمشير خورد

روحش شاد و يادش گرامي باد