شهید محمد چمنی

محمد چمنی در سال ۱۳۳۶ در شهرستان نیشابور دیده به جهان گشود. دوران کودکی را مانند دیگر کودکان در دامان خانواده گذراند. در سن ۶ سالگی وارد دبستان شد و در طول دوران ابتدایی و راهنمایی از دانش آموزان ممتاز بود .

وی پس از ورود به دبیرستان ، در رشته ریاضی تا مرحله دیپلم ادامه داد و سپس به عنوان معلم پیمانی آموزش و پرورش  در یکی از روستاهای این شهرستان مشغول به تحصیل شد. او در ضمن تدریس، در اوقات فراغت خویش دروس رشته طبیعی را نیز به صورت آزاد مطالعه و پس از چندی دیپلم طبیعی را نیز کسب کرد.

محمد ، پس از شرکت در آزمون سراسری و قبولی در رشته مهندسی راه و ساختمان، به دلیل عدم علاقه به این رشته .  از رفتن به دانشگاه منصرف گردید و در دانشسرای راهنمایی به ادامه تحصیل پرداخت و از همان سالها نیز فعالیت سیاسی خود را آغاز نموده و به مبارزه با رژیم ستمشاهی پرداخت محمد، پس از پایان دوره دانشسرا در کنکور شرکت نمود و در  رشته مهندسی مکانیک در دانشگاه صنعتی شریف تهران مشغول به تحصیل شد و با مطالعه دروس رشته ادبی به صورت  آزاد، به کسب دیپلم ادبی نیز موفق گردید وی تا مدتها پس از آن، به عنوان نماینده دانشگاه صنعتی شریف ، در لانه  جاسوسی به فعالیت ادامه داد و متعاقب آن به اتفاق گروهی از برادران جهاد دانشگاهی به سیستان و بلوچستان هجرت نموده و در آن دیار محروم ، به خدمت مردم پرداخت محمد در همان ایام با تکیه بر دانش و ذوق سرشاری که داشت  ، موفق به طراحی و اختراع کورهای آجرپزی شد که با کمترین امکانات برای عموم قابل استفاده بود با شروع جنگ تحمیلی ، محمد در همان هفته نخست عازم اهواز شد و با نیروهای اندکی که اکثراً بومی بودند توسط دکتر چمران  سازماندهی شد و مدتی را در آن مناطق گذرانید وی پس از آن دوباره به دانشگاه برگشت و به مبارزه علیه گروهکها که اوج فعالیتشان را در دانشگاه میگذراندند ، پرداخت وی مجدداً در تابستان سال ۱۳۶۰ دوباره عازم جبهه شد و این بار  خداوند جبهه کردستان را برای او مقدر ساخت تا برگ زرینی از زندگی اش را آغاز کند چند ماه محمد به اسارت اشرار درآمد که این دوره ۲۷ ماه به طول انجامید و در این ماهها حماسه عشقبازی خالق و مخلوق را به نمایش گذارد. وی پس از آزادی ، به زادگاهش بازگشت ، اما هنوز چند ماه نگذشته ، برای سومین بار عازم جبهه گردید و این بار  آنقدر حضور خویش را در کربلای عشق ادامه داد تا اینکه سرانجام موفق به دریافت مجوز ورود به خلوت محبوب را دریافت کرد. جبهه میمک آخرین سجده گاه آن جوانمرد نستوه بود