وصیتنامۀ شمارۀ 1
آنهایی که در راه خدا کشته شده اند مرده مپندارید بلکه آنان زنده اند و در نزد خدا روزی می خورند .
با درود و سلام به محضر مبارک آقا امام زمان ، مهدی موعود (عج) و با عرض سلام به رهبر کبیر انقلاب ، امام است و با عرض ادب و احترام به ارواح طیبۀ شهدای انقلاب بالاخص شهدای جنگ تحمیلی و با سلام به شما عزیزان .
یا رب ! خدایا ! خیلی خوشحالم که بر این بندۀ گنهکار منّت گذاشته و مرا به پیشگاه خود فرا می خواند . خدایا اگر چه سراسر زندگیم پر از گناه است ولی توبه کردم و می خواهم به جوار تو اوج نمایم . امیدوارم مرا بپذیری چون تو ارحم الراحمینی .
پدر مهربانم ! اگر از من نارضایتی و کار زشتی از من دیدی مرا ببخش و ای مادر مهربان ! تو برای من زحمت زیادی کشیدی و بی خوابی های زیادی را تحمل کردی ، حق بزرگی بر گردنم داری ، مرا حلال کن و خواهرم ! در شهادتم زینب وار به صحنه بیا . مبادا دشمنان اشک چشمانت را ببیند . برادرانم ! نگذارید اسلحه ام به زمین بیفتد . ادامه دهندۀ راه سرخ من باشید .
… و در آخر از همۀ اقوام و خویشان خود طلب عفو و بخشش می نمایم .
و السلام علیک و رحمه الله و برکاته …
محمد عبداللهی 2/10/1365
وصیتنامۀ شمارۀ 2
مکتبی که شهادت دارد اسارت ندارد . (امام خمینی)
با حمد و ثنای قادر سبحان به حضرت مهدی (عج) و با سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و با سلام و درود به ارواح پاک شهدای اسلام و با سلام به ایثارگران و فاتحان جبهه های نور علیه ظلمت که هر روز حماسه ای می آفرینند .
پروردگارا ! از این که توانستم در این برهه از زمان در راه تو قدم بر دارم و توانسته باشم دین خود را نسبت به اسلام ادا کنم تو را سپاسگزاری می کنم . معبودا ! من از تو می خواهم که گناهانم را بیامرزی و مرا جزء صالحین درگاهت قرار بدهی و اگر در این راه مقدس توفیق شهادت پیدا کردم مرا بپذیری .
پدر مهربان ! برای من زحمت زیادی کشیدی لذا چاره نیست . اسلام در خطر است و الان وقت یاری اسلام است . مادر عزیزم ! ای کسی که مرا به ناز پرورده ای و راضی نشدی حتی خاری به پای من برود ، از تو حلالیت می طلبم . تو حق بزرگی بر گردن من داری .
… در ضمن مادر جان ! پدر جان ! امیدوارم که مرا ببخشید و ما را از یکی از شهدای صحرای کربلای حسین (ع) قرار بدهید و از من راضی باشید که من عشق حسین (ع) به سرم زده و در این راهم خواستم به پیشگاه آقامان حسین (ع) خدمت کرده باشم . والسلام
یا رب ! خدایا ! خیلی خوشحالم که بر این بندۀ گنهکار منّت گذاشته و مرا به پیشگاه خود فرا خواندی . خدایا اگر چه سراسر زندگیم پر از گناه است ولی توبه کردم و می خواهم به جوار تو اوج نمایم . امیدوارم مرا بپذیری چون تو ارحم الراحمینی .
پروردگارا ! از این که توانستم در این برهه از زمان در راه تو قدم بر دارم و توانسته باشم دین خود را نسبت به اسلام ادا کنم تو را سپاسگزاری می کنم . معبودا ! من از تو می خواهم که گناهانم را بیامرزی و مرا جزء صالحین درگاهت قرار بدهی و اگر در این راه مقدس توفیق شهادت پیدا کردم مرا بپذیری .
پدر مهربان ! برای من زحمت زیادی کشیدی لذا چاره نیست . اسلام در خطر است و الان وقت یاری اسلام است . مادر عزیزم ! ای کسی که مرا به ناز پرورده ای و راضی نشدی حتی خاری به پای من برود ، از تو حلالیت می طلبم . تو حق بزرگی بر گردن من داری .
مادر جان ! پدر جان ! امیدوارم که مرا ببخشید و ما را از یکی از شهدای صحرای کربلای حسین (ع) قرار بدهید و از من راضی باشید که من عشق حسین (ع) به سرم زده و در این راهم خواستم به پیشگاه آقامان حسین (ع) خدمت کرده باشم .
