وصيتنامة شماره 1
خداوند ، يكتاست . وقتي در جام قلبي پاك و بي آلايش مي ريزد يك نوع مستي ايجاد مي كند كه تنها مادران مي توانند آن حالت خوش و خدايي را درك كنند . مادران از اين مي بهشتي مستند و اين مستي ، آنقدر آنان را به خود مشغول و از خويشتن بيخود مي‌‌سازد كه حتي از بذل جان هم در راه فرزندان خويش دريغ ندارد . اميدوارم كه توانسته باشيد شما هم كمكي به اسلام كرده باشيد .
خدمت همسر عزيزم سلام عرض مي كنم . اميدوارم كه توانسته باشي در تربيت فرزندم حق خود را ادا نمايي . همسر عزيزم ! اميدوارم كه كوهي استوار باشيد و هيچ گونه ناراحتي نداشته باشيد .
سلام به پدر عزيزم كه مرا بيست سال كرده . درود خداوند بر تو پدر بزرگوار كه زحمت ها كشيدي و مرا به اين قد رساندي . پدر عزيزم ! اميدوارم كه مرا حلالم كني . اميدوارم كه هيچ گونه ناراحتي نداشته باشيد . پدر بزرگوارم ! شما همين كه خبر شهادت مرا شنيديد هيچ ناراحت نشويد . شهادت آرزوي من بود كه به آرزو رسيدم .
مادر مهربانم سلام . مادر ! خداوند به شما صبر عنايت فرمايد. مادر! هرگاه كه در هر جا هستم، ذكر زبانم مادر است .مادر!زحمت زيادي كشيدي تا مرا به اينجا رساندي…
وصيتنامة شمارة 2
… به نام خداي بخشندة مهربان و به نام خداي شهيدان و با درود به امام امّت و ملّت شهيدپرور .
در اسلام آنچه منجر به شهادت يعني مرگ آگاهانه در راه هدف مقدس مي‌‌گردد به صورت يك اصل مهم درآمده است و نام آن جهاد است و ما را از شهادت باكي نيست . شهادت مانند مادري است كه تنها فرزندش را در آغوش مي كشد . شهادت قلة رفيع انسانيت است . ما به سوي شهادت مي رويم و به سويش پرواز مي كنيم .
پدر و مادر عزيز و خانوادة مهربانم ! سلام . شما وقتي كه اين نوشته را مي‌‌خوانيد شايد من ديگر نباشم و از حالت مادّي خارج شده باشم كه اين حالت ، تحولي بيش نيست . اميدوارم كه زياد بيتابي نكنيد كه انسان براي دادن امتحان خود وارد اين جهان شده است و تمام اين كارها براي دادن امتحان مي باشد كه ما هم به اين صورت امتحان شده ايم كه ان شاءالله سربلند از همة امتحان ها بيرون بيايم . ما امانتي بوديم از طرف خدا در دست شما و شما بايد امانت خود را پس بدهيد كه شما اين امانت را به بهترين وجهي تحويل خدا داديد كه اجرتان با خداي بزرگ مي باشد .
مادر عزيزم ! كه بعد از خدا مهربان ترين و عزيزترين موجودها نزد من هستي و من به وجود تو مادر افتخار مي كنم . مادر ! تو به من درس آموختي كه پاي خود را جاي پاي ياران حسين(ع) بگذاريم . مادر ! شهادت من افتخاري براي توست پس نبايد از مرگم ناراحت باشي . استوار باش . چون كوه مقاوم باش . يار و پشتيبان اماممان باش و مرا حلال كن و از طرف من از بقيه حلاليت بطلب .
اي پدرم ! اميدوارم براي از دست دادن من غصه نخوري كه شهادت حدّ تكامل يك انسان است . وصيت من به پدرم اين است كه راه ما را ادامه دهد و از كمك به فقيران و مستمندان اجتناب نكند . پدرجان ! از شما مي خواهم قدر اين نايب مهدي(عج) را بدانيد كه اطاعت از امر او واجب شرعي است .
اي خواهرانم ! شما بايد بعد از من كاري بكنيد كه زينب وار در عاشورا باشيد و زينب زمان باشيد . از آنچه هوس كرديد بپرهيزيد و در راه خدا مبارزه كنيد و پيام شهيدان را به گوش جهانيان برسانيد .
برادران عزيزم! راه مرا ادامه دهيد و در كارتان استوار باشيد . پيرو اماممان باشيد. در راه حق و اسلامي خودتان تا آخرين قطرة خون مبارزه كنيد و مرا حلال كنيد و از سر تقصيراتم بگذريد… هروقت ياد من افتاديد دو ركعت نماز برايم بخوانيد.
به اميد پيروزي الذين اذا اصابتهم مصيبه قالوا انا لله و انا اليه راجعون
قدر اين نايب مهدي(عج)را بدانيد .
خدايا خدايا تا انقلاب مهدي (عج) خميني را نگهدار
***
وصيتنامة شمارة 3
به نام خدايي كه ياور مستضعفان و دشمن مستكبران است و به نام خداي محمد (ص)، علي(ع) ، فاطمه (س) ، حسن(ع) و حسين(ع) و با درود به خون تمام شهيدان راه حق و با سلام به تمام رهروان امام و با سلام و درود بر امام زمان سلام الله عليه و نايب بر حقّش ، حامي مستضعفان عالم خميني بت شكن و با درودي گرم و مملو از محبت به خانوادة عزيز و به پدر و مادر مهربانم كه با زحمات خود مرا به اينجا رساندند كه بفهمم امانتي بيش نيستم و بايداين امانت را به صاحب اصليش باز گردانم.
از مادرم مي خواهم در فراغ فرزندش صبور و بردبار باشد چرا كه اين راه را من خود انتخاب كرده ام و فقط امتحاني است كه همه بايد پس بدهند . بسيار صبور باشيد . من هم شما را دوست دارم ولي اسلام را ، ديدار آقا امام زمان (عج) را و لقاءالله را بيشتر از شما دوست دارم .
امام ، اين پير خستگي ناپذير و اميد دنياي اسلام را بسيار دوست داشته باشيد و به امر او عمل كنيد وسستي نكنيد كه آمريكا پشت دروازه هاي شهر منتظر اشتباه ماست تا وارد شود و من اگر اشتباهي داشتم و با شما بد خلقي كردم از خودم بوده است و مكتب من اشتباه ندارد .
اگر سعادت ياري كند و شهادت را كه درجة والاي دنياي خاكي است به دست آورم همان لحظة شهادت ، لحظة خوشبختي من است . پس از شما انتظار دارم وقتي جسدم را ديديد،خانه راچراغاني كنيدو به مردم خوب روستايمان شيريني و نقل بدهيد.
سخن دوم با برادران و خواهرم اين است ؛ من از شما انتظار دارم كه هر چه بيشتر خدمت كنيد . خدمتگزار اسلام و امّت و امام عزيزمان باشيد . ما الان مسئوليم . هر قدممان و حرفمان ثبت است و فرداي قيامت بايد جواب دهيم و اگر خداي ناكرده بد عمل كنيم فردا كه شهدا با كفن هاي خونين در صف محشر ايستاده اند و ما از جلو آنها عبور مي كنيم چه جوابي داريم به آنها بدهيم ؟ و آنجا ديگر حسرت فايده اي ندارد . ما در مقابل خون شهيدانمام مسئوليم و فردا بازخواست خواهيم شد پس چه بهتر از همين حالا ، اسباب آخرت را آماده كنيم و اگر اشتباه كرده ايم توبه كنيم و به راه باز گرديم و هرگز از در توبه دست نكشيم چون تنها دست آويزي است كه ما را رد نمي كند …
***
وصيتنامة شمارة 4
… خدايا ! با اين همه توانايي و نيرويي كه به ما عطا كردي باز هم نتوانستيم سپاس بخشش هاي بي كرانت را به جا آورده ، به شكرانة نعمت هايي كه به ما ارزاني داشته اي تو را بنده اي فرمانبردار باشيم . كيست كه بتواند آنچنان كه به بزرگي و جلال تو مي پردازد ، سپاست گفته و شكر گزار آستان مقدست بايشد . خدايا ! چه آسمان زيبا و چه ستارگان دل انگيز داري . در هر طلوع و غروب ، كتاب حكمت تو را مي‌‌گشايند و آيات جلالت را مي خوانند كه شايد هوشياري ، راه به تو برد و از گمراهي نجات يابد . خدايا ! به ما اين همه نعمت عطا كردي ، دريا و خشكي ، خورشيـد و ماه ، شب و روز را به خاطر بشر آفريدي تا بزرگي تو را بستايد و وجودت را بشناسد ولي در مقابل اين همه خوبي ها ، ما همچون شب ، سياه دليم و چون روز ، پر از غوغا و پريشاني .
اي پدرم ! اميدوارم براي از دست دادن من عصه نخوري كه شهادت حدّ تكامل يك انسان است …
پدرجان ! از شما مي خواهم قدر اين نايب مهدي (عج) را بدانيد كه اطاعت از امر او واجب شرعي است .
از مادرم مي خواهم در فراق فرزندش صبور و بردبار باشد چرا كه اين راه را من خود انتخاب كرده ام و فقط امتحاني است كه همه بايد پس بدهند . بسيار صبور باشيد . من هم شما را دوست دارم ولي اسلام را ، ديدار آقا امام زمان (عج) را و لقاءالله را بيشتر دوست دارم .
