به گفته پدر بزرگوارش، نامش را از روی نام یکی از طفلان مسلم بن عقیل انتخاب کردند برادر بزرگترش ابراهیم و او هم محمد نام گرفت. نام خود پدر هم به یاد آن جوانمرد مسلم گذاشته شده بود. از همان سنین کودکی پدرش او را جهت یادگیری احکام اسلامی و قرآن به مکتب فرستاد و در کنار آموزش قرآن به مدرسه هم میرفت و اوقات فراغتش را به مطالعه و ورزش گذراند.
علاوه بر تحصیل به کار کشاورزی نیز می پرداخت و این امر نه تنها لطمه ای به درس او نمی زد بلکه توانست با موفقیت دیپلم خود را نیز اخذ نماید. در گوشه حیاط منزلشان باغچه ای اختصاصی درست کرده بود که در آن گل و درخت میوه پرورش میداد علاقه او به آبادانی بعدها در رشته راه ساختمان که به عنوان رشته در سیاش انتخاب کرد رنگ جدی تری به خود گرفت. همیشه دوست داشت در آینده مهندس راه ساختمان شود. در سالهای اول شروع جنگ به عضویت بسیج در آمد و آنجا دوره نظامی را گذراند پس از رسیدن به سن مشمولیت خود را جهت اعزام به سربازی معرفی کرد و از طریق ارتش مقتدر جمهوری اسلامی ایران عازم جبهه شد. وی با درجه گروهبان دومی مسئول پدافندهوایی شد و در ایستگاه حسینیه خرمشهر به خدمت مشغول گردید و در حالی که هجده ماه از خدمتش را با موفقیت سپری کرده بود بر اثر بمباران هوایی و اصابت ترکش به جمع شهدای راه اسلام پیوست.