شهید محمدرضا طاهری

محمد رضا در پنجمین روز از فروردین ماه سال 1337 در روستای شهرآباد نیشابور دیده به جهان گشود و در آغوش خانواده ای مومن به اسلام پرورش یافت . مدتی در مکتب درس قرآن خواند و مدتی از طریق نهضت سواد آموزی به تحصیل پرداخت . پیشه اش کشاورزی بود و بر روی تراکتور  نیز کار روستائیان را انجام می داد. محمدرضا بسیار مودب و مهربان و برای صله رحم بهای زیادی قائل بود و به والدینش احترام زیادی میگذاشت. قبل از انقلاب ازدواج نمود و مدت هفت سال با همسرش زندگی کرد و حاصل آن دو فرزند بود که خداوند به وی اعطا نمود. حسن خلق او از نظر همسرش ستودنی بود ، همچنان از نظر فرزندانش. همیشه رضایت اعضای خانواده اش را جلب می نمود و براستی به زندگی آرامش می بخشید. او آنقدر متین و مقید بود که همسر وی می گوید: من کاملا از ایشان راضی هستم همانگونه که خداوند از او راضی شد. شروع انقلاب مصادف با خدمت سربازی محمد رضا بود و او در دو عرصه تلاش نمود تا در پیروزی انقلاب سهم خویش را دارا باشد. پس از خدمت سربازی ، دگرگونی های زیادی در روحیه شهید بوجود آمد. گویی کم کم   نغمه های شهادت طلبی در دلش اوج میگیرد تا اینکه قصد هجرت به سوی جبهه کرد و برای این کار رضایت والدین و همسر و حتی فرزندان را نیز جلب نمود و این نشان از احترام والای او نسبت به خانواده بود. قبل از رفتن یک روز ناهار  در جمع دوستان  شرکت جست و در حضور آنان دست به درگاه الهی بلند نمود و از خداوند شهادت را خواستار شد و به آنان گفت: اگر واقعا لایق این مقام باشم خداوند قسمتم خواهد کرد. سرانجام به جبهه جنوب هجرت کرد و در صف رزمندگان اسلام در جبهه شوش تا پای جان ایستادگی نمود تا اینکه خداوند در دومین روز  نوروز سال 1361 خواسته او را لبیک گفت و محمدرضا در اثر ترکش خمپاره به قلب مهربانش، درجه خلوص خود را به خدا عینیت بخشید و به فیض شهادت نائل گشت. پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای روستای شهرآباد به خاک سپرده شد