شهید محمد حسین الیشه سال ۱۳۳۵ در روستای سرسبز و خرم ابراهیمی از توابع نیشابور متولد شد و تحصیلات ابتدایی را در همان روستا به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۴ به تهران عزیمت نمود و به استخدام ارتش در آمد و در گیرودار انقلاب جزو کسانی بود که در محیط پرتنش ارتش سایر نیروها را به انقلاب و رهبری امام دعوت می کرد تا به آنجا که چندین بار به علت عدم اطاعت از دستور فرماندهان و تحریک همکاران علیه رژیم مستبدانه پهلوی مورد تنبیه و بازداشت قرا گرفت و سرانجام در آن زمان از اولین کسانی بود که با مردم همراه گشت و سهم خود را در پیروزی انقلاب ایفا نمود.
پس از شروع جنگ با گذراندن یک دوره آموزش موشک تاو رهسپار جبهه گردید و پس از چندی به خاطر مجروحیت د و ماه در بیمارستان تحت مداوا قرار گرفت. در این مدت فرصتی به دست آورد تا ازدواج نماید اما شعله عشقی دیگر که وجودش را در بر گرفته بود او را از کنار همسر و دیگر عزیزان به سوی جبهه کشاند.
وی در طول این سالیان رهنمودهای امام را سر لوحه زندگی خود قرار داده بود و به خانواده و بستگانش توصیه میکرد که فرامین امام را به جان پذیرا باشید، نماز را کوچک نشمارید و در هر کاری خدا را ناظر بر اعمال خود بدانید.
سرانجام ستوان یکم شهید محمد حسین الیشه که با راهیان کربلای پنج در عملیات فتح المبین شرکت جسته بود دومین روز نوروز ۱۳۶۱ بر اثر اصابت ترکش خمپاره دعوت نامه وصال را از جانب معبود خویش دریافت کرد و از خاک بر اوج افلاک قدم نهاد.