خدايا قلبم را چنان قرار بده كه زبانم مي گويد.
از تو توفيق مي خواهم تا بتوانم عملم را با ر يا نيالام .اين وصيت نامه اي است كه در سرزمين محروم كردستان مي نويسم.
اگر خداي حكيم صلاح دانست و مرا از خانواده ام گرفت از همسرم تقاضا دارم كه فرزندانم را صالح تربيت كند و كينه دشمن را در دل انان بپروراند و هدف را به انان بشناساند و در رنج بردن در راه خدا شكيبا باشند.
از همسرم خيلي ممنونم و زبانم قادر نيست كه از او تقدير كنم. كه همچو مني روزگاري سپري كرده و در تمام سختي ها دم نزده است .از خدا مي خواهم همانطور كه من از او راضيم او نيز از همسرم راضي باشد و پاداشي بزرگ به او عنايت فرمايد .
مادرم و عمويم نيز بايد مرا ببخشند.
خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار .ديگر عرضي ندارم.
محمد حسن صادقي