… و لاتحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
با سلام و درود به پیشگاه منجی بشریت آقا امام زمان (عج) و با سلام و درود به نایب برحقش امام امت و با سلام و درود به رزمندگان غیور اسلام در جبهه های نورعلیه ظلمت و با سلام و درود به مفقودین و اسرا جنگ تحمیلی و صیتنامه ام را شروع می کنم . ای شمشیرها و ای گلوله ها و ای خمپاره ها ! اگراسلام با خون من و امثال من به پیروزی می رسد پس ای گلوله ها مرا دریابید .
ای آمریکا ! ای شوروری و ای اسرائیل و ای اجنبی های شرق و غرب ! اگر ما نتوانیم با اسلحه سرد و گرم جلو مزدوری تو را بگیریم ، آنقدر خون خواهیم داد تا در خون ما غرق شده و به هلاکت برسی .
ای پدر مهربانم ! اگر جنازه من به نیشابور رسید در کنار دیگر شهدای به خون خفته آن دیار دفن نمایید .
ای بسیجی های قهرمان و ای شوراهای عزیز! بعد از شهادت من اولین دعای کمیل را بر سر مزار من قرائت نمایید .
مادرعزیز و پدر مهربانم و ای خواهرانم و برادرانم ! در شهادت من گریه و زاری نکنید که دشمن با گریه کردن شما خوشحال می شود . هر وقت به یاد من افتادید ، صحرای کربلا را به یاد بیاورید .
برای من گریه نکنید بلکه برای زینب (س) گریه کنید که تحمل 72 شهید را در صحرای کربلا نمود . داغ حسین بن علی (ع) ، داغ ابوالفضل العباس (ع) ، داغ علی اکبر(ع)و علی اصغر (ع) و قاسم بن حسن (ع) که داغشان بسیار سنگین بود .
برادران عزیزم ! نگذارید که اسلحه من به زمین بخورد و سنگرمرا پرکنید .
جبهه ها را خالی نگذارید و نگذارید که هیچ وقت امام تنها بماند … 19/1/62
