شهید بهروش

                                                     قربانعلی در پانزدهم اردیبهشت 1340 در روستای حاجی آباد متولد شد . وی در خانواده ای متدین و زحمتکش که دو شهید تقدیم اسلام و انقلاب نمود، پرورش یافت دوران کودکی و ابتدائی را در روستا سپری نمود . دوران جوانی را در جلسات قرآن و دعای کمیل و همچنین مطالعه کتب دینی و شرکت در جلسات مذهبی را سرلوحه امور خود قرار داده بود که همین امر باعث رشد فکری و اخلاقی در وی گردیده و زمینه ای را ممکن ساخت که علاقه دیگران به ایشان هر چه بیشتر گردد . ایشان آنقدر عاشق شهادت بودند که بارها و بارها پیکر مطهر شهیدان جنگ را در گلزار شهدا به خاک می سپردند . وی به شغل کاشی فروشی اشتغال داشت و در سال 58 در ارتش جمهوری اسلامی به خدمت مقدس سربازی شرفیاب شده که در آن دوران وی به مدت حدوداً دو ماه به اسارت کمله دموکرات کردستان درآمده که شکنجه های بسیار آنان باعث مجروحیت شدید ایشان می گردد که پس از حدوداً شش ماه خدمت سربازی به همین دلیل از خدمت معاف می گردند . ولی با این همه ایشان پس از استراحت کوتاهی به خدمت جهاد سازندگی و بسیج در آمده و در دوره های متعدد در عملیاتهای نظامی مختلفی شرکت نمودند . شهید بزرگوار بعنوان عضو فعال پایگاه شهید بهشتی مستقر در مسجد امام حسن عسگری(ع) بوده اند و از همرزمان شهید کاوه بوده اند . با شروع جنگ تحمیلی شور و شوق عجیبی برای رفتن به جبهه در دل او افتاده دبود . به دفعات در تشییع جنازه و خاکسپاری شهدا نیز شرکت می نمود و سرانجام در تاریخ 11/8/1365 در منطقه عملیاتی جنوب خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به لقاءاله پیوست و پیکر مطهرش در بهشت فضل نیشابور به خاک سپرده شد .