السلام عليك يا ابا عبدالله . السلام عليك يابن رسول الله
آيا كسي هست كه كند ياري حسين آيا كسي است كه كند مددكاري حسين
و لا حول و لا قوه الا بالله العلي العظيم . سلام عليكم جميعاً و رحمه الله و بركاته
سلام و درود به روان پاك سرور و سالار شهيدان ، حضرت حسين بن علي (ع) كه با اصحاب و انصار و اولاد كه با خون خود – 72 تن – اسلام را آبياري كردند . سلام و درود به دوازدهمين اختر زمين و آسمان ولايت و امامت حضرت حجت بن حسن عسكري (عج)ونايب بر حقش امام امت شهيدپرور ايران . سلام بر همة شهداي از صدر اسلام تاكنون وسلام بر همة مجروحين و مصدومين و سلام بر همة شمابرادران و خواهران.
شما به حال خودتان گريه كنيد . به حال من شهيد گريه نكنيد . سلام بر شما پدر گرامي . هر وقت شنيدي من شهيد شدم ، با نيت خالص افتخار كن و دست هايت را بردار و به درگاه خدا شكر كن و بگو خدايا ! فرزندم را در راه شما دادم . وقتي كه تشييع جنازه مي‌‌كنند سعي كن با صبر و استقامت ، با خوشحالي سرت را بالا بگير … و پدرم ! مبادا گريه كني يا كمرت را خم كني . وقت راه رفتن مبادا دشمن خوشحال باشد .
پدرم ! از آقا امام حسين (ع) درس ياد بگير . همان زماني را به ياد آور كه چطور امام حسين (ع) فرزند عزيزش را در راه اسلام به ميدان فرستاد . شما را قسم مي‌‌دهم به خداي بزرگ ، اگر خواستي گريه كني براي فرزند زهرا (س) گريه كن و براي من خوشحال باش . فرزند زهرا (س) سه روز ، عريان در آفتاب زمين كربلا بود .
خوشا به حال پدران شهدا ، روز قيامت مدركي در دست دارند . مي گويند پروردگارا ! فرزند عزيزم را در راه تو و در دين تو دادم . درود بر شما اي پدرم . زيرا ابراهيم گونه ، فرزندت را براي ياري امام حسين (ع) فرستادي . پدرم ! خوشا به حال شما كه همچون فرزندي تربيت كردي و در ميدان جنگ اسلام فرستادي . پدرم ! افتخار كن كه فرزندي داري كه به نداي هل من ناصر ينصرني پاسخ مي دهد. درود بر پدران شهدا كه همچون فرزنداني در راه اسلام فدا كردند مثل امام حسين(ع) كه در روز عاشورا برادرش عباس و اكبر ، قاسم ، عون ، جعفر در ميدان فرستاد .
پدرم ! خوشا به سعادت شما ، فرزندي تربيت كردي كه نداي اين رهبر عزيز را اجرا كرد . پدرم ! خواهش من اين است مبادا براي من گريه كني . براي فرزند عزيز زهرا(س) گريه كن كه در گودي قتلگاه بدن نازنينش پاره و در آفتاب گرم روي خاك افتاده بود . پدرم ! من كه رفتم شما هم همين راه را طي كنيد كه راه من راه خيلي خوبي است ، همان راهي كه پيغمبر(ص) انتخاب كرد ، امام حسين(ع) با يارانش انتخاب كرد ، علي(ع) با فرزندانش اين انتخاب كرد .
پدرم !سلام مرا به امام عزيز ، رهبر انقلاب برسانيد و آن آقا را تنها نگذاريد . پدرم ! در دعا خواندن فراموش نكني . هميشه خدا را ياد كن . پدر عزيزم ! در آخر يك وصيتي دارم خواهشمندم فراموش نكني ؛ اگر ديدي جنازة من نيامد ناراحت نباش، روحم را تشييع جنازه كنيد …
پدرم ! هيچگونه آرزويي جز شهادت نداشتم . از اول كه از خانه در شدم با خداي خود عهد و پيمان بستم . گفتم خدايا ! هر قدمي كه برداشتم تنها براي رضاي تو باشد . وقتي رفتم جبهه ديدم كه جبهه دانشگاه امام زمان (عج) است . گفتم با خود اي كاش من هم در روز عاشورا مي بودم . آرزو داشتم كه قبر امام حسين (ع) را زيارت كنم ولي افسوس نرسيدم . پروردگارا ! من كه چيزي جز يك بدن ناقابل ندارم . پدرم! يك وصيتي دارم كه بچه ها را در راه دين محمد(ص) آل محمد(ص) و در همين راه راهنمايي كني . شما را به خداي بزرگ مي سپارم و بچه ها را به شما.
درود بر شما مادران كه مثل فاطمة زهرا(س)و فرزندشان در اين راه اسلام دادند. مادرم ! مبادا گريه كني براي شهيد شدن من . افتخار كني كه فرزندي در راه فرزند فاطمه زهرا(س) فرستادي . يك مدركي است در پيش شما . روز قيامت آن مدرك را به دست مي گيري ، صدا مي زني: بي بي جان فاطمة زهرا (س) ! اگر شما فرزند عزيزت حسين(ع) در راه اسلام دادي ، عباس دادي ، اكبر دادي ، قاسم دادي ، من هم در راه شما قرباني فرستادم . مادرم ! هر وقت خواستي گريه كني ، براي فرزند عزيـز زهرا(س) گريه كن . براي من خوشحال باش ، افتخار كن همچون فرزندي تربيت كردي وتحويل اسلام دادي. مادرم ! شما را سوگند مي دهم مبادا گريه كني . در مزارم هميشه با ياد خدا باش .
برادرم ! اميدوارم شما هم آن زمان را به خاطر بياوري كه امام حسين(ع) برادرش عباس را فرستاد در ميدان براي چه ؟ … كه گفت هرگز زير بار ظلم نخواهم رفت . برادرم ! در آخر يك وصيت كوچك از شما دارم . شما را قسم مي دهم به قمر بني هاشم ابوالفضل(ع) هر وقت شنيدي شهيد شدم در همان لحظه با خوشحالي يك تشييع جنازة باشكوهي اجرا كنيد . من رفتم شما هم بياييد . اين راه ، خيلي خوب است. راهي كه پيغمبر(ص) و دوازده امام(ع) انتخاب كرد …
در خواندن دعاي توسل و دعاي كميل فراموش نكنيد و هميشه خدا را هر كاري كه مي كنيد ياد كنيد و امام عزيز را فراموش نكنيد .
ارادتمند شما – فرماندة گروهان تيپ امام موسي
محمدي 25/2/63
پدرم ! از آقا امام حسين(ع) درس ياد بگير . همان زماني را به ياد آور كه چطور امام حسين(ع) فرزند عزيزش را در اه اسلام به ميدان فرستاد . شما را قسم مي دهم به خداي بزرگ ، اگر خواستي گريه كني براي فرزند زهرا(س) گريه كن و براي من خوشحال باش . فرزند زهرا(س) سه روز عريان در آفتاب زمين كربلا بود .
خوشا به حال پدران شهدا ، روز قيامت مدركي در دست دارند مي گويند پروردگارا ! فرزند عزيزم را در راه تو و در دين تو دادم . درود بر شما اي پدرم زيرا ابراهيم گونه ، فرزندت را براي ياري امام حسين(ع) فرستادي .
