شهید غلامرضا حریمی

( اللهم ارزقنا توفيق شهاده فى سبيلك )

سلام بر انبيا ، سلام بر اوصيا ، سلام بر ائمه طاهرين ، سلام بر امام مهدى منجى انسانها ، سلام بر نايب الامام ، امام خمينى اين ابراهيم زمان اين بت شكن قرن و اين قائدزمان .
حال كه به جبهه مى روم و پاى در چكمه مى كنم و سينه دشمن را نشانه مى روم نه به خاطر كينه و خصم بلكه براى احياى دينم و صدور انقلابم است و از خداى بزرگ مى خواهم كه مرا يارى كند تا در راه او گام بردارم و تمام وجودم در راه او باشد . در اين راه كه مى روم هر گلوله اى كه به تنم بخورد به ياد خدا تحمل مى كنم و از او مى خواهم كه قدرت صبر و طاقت به من عنايت كند تا بتوانم در برابر اين زورگويان استقامت كنم .
سفارش اينجانب غلامرضا حريمى به مردم مسلمـــان و شهيد پرور ايران اين است كه ما مى رويم تا راه حسين (ع) را ادامه دهيم و شما نيز چنين باشيد و فريب اين گروهكهاى خودفروخته را نخوريد و فقط گوش به فرمـــان امام خمينى باشيد و از تفرقه بپرهيزيد . اين جوانهــاييكه مخالف خط امام هستند يا نمى دانند چه مى كنند و يا فريب خورده اند و يا ايمان ، آخرت خـــود را به دنيا فروخته اند و حتمـــا وطن خود را فروخته اند .
به هر حال اگر توانستيد آنها را نصيحت كنيد و اگر نتوانستيد گول آنها را نخوريد و از روحانيت دور نشويد . اينها چون نمى توانند امام را بكوبند ، مى خواهند امام را به وسيله روحانيت بكوبند .
پدر جان از شما مى خواهم كه بعد از شهيد شدن من برايم گريه نكنيد و لباس عزا به تن نكنيد و مجلس عزا نگيريد ، چون دشمن خوشحال مى شود و از خواهرانم مى خواهم كه برايم گريه و زارى نكنيد و افتخار كنند كه برادرشان در اين راه شهيد شده است و اگر مادرم به تشييع جنازه من آمد برايم گريه نكند و دعا كند تا هر چه زودتر اسلام به پيروزى نهايى برسد .
سلام به دوستان گراميم كه براى من مانند برادر بودند و از تمام آنها مى خواهم كه بعد از شهيد شدن من به پدر و وابستگان من تبريك بگويند نه تسليت و براى آنها از خدا طلب صبر كنند .

السلام عليكم و رحمه الله و بركاته