شهید علی طاهری

در هشتمین روز از آبان ماه سال 1351 در خانواده متدین و انقلابی طاهری از دیار روستای چاهی زمین کودکی متولد شد که نام زیبای علی را برای او برگزیدند. دوران کودکی را در دامان مادری سیده و پرهیزگار و در سایه پدری زحمتکش و متدین سپری نمود تا کلاس پنجم ابتدایی را در روستای شهرآباد گذراند و سپس جهت ادامه تحصیل در مقطع راهنمایی و دبیرستان به شهرستان نیشابور آمد و تا سوم دبیرستان از دریای بیکران علم بهره مند گشت. علی فردی معتقد و با تقوی بود و در مجالس مذهبی و ایام سوگواری اهل بیت علیهم السلام شرکت می جست. مهربان و متواضع بود و دلی سرشار از اخلاص و ایمان داشت. از همان اوایل انقلاب علاقه زیادی به امام و راه امام داشت و هرگز از دایره ولایت پا را فراتر نمی گذاشت و در تمام صحنه های انقلاب حضور فعال داشت. زمانی که جنگ شروع شد، شهید نیز به صدق و صفا پای در ره دوست گذاشت و از طریق بسیج برای رفتن به جبهه نام نویسی کرد. با وجود سن کمی که داشت و با تلاش فراوان پس از گذراندن دوره آموزشی بر سر پیمانی که با خدا بسته بود صادقانه و استوار مهیای کوچی خجسته شد. در سومین اعزام، همراه پدرش به میدان جنگ عازم شد. در آن وقت علی خود معاونت پرسنلی گردان و پدرش نیز معاونت گردان را بر عهده داشت که در این سفر پدرش شیمیایی می شود. آخرین سفر بی بازگشت علی در 8/8/1366 به جبهه کردستان بود و در منطقه ماووت عراق به عنوان پیک گروهان مشغول خدمت شد. و در حین انجام ماموریت روی مین رفت و در تاریخ 8/9/1366 با نوای یا مهدی جان پلی به بلندای ابدیت به بهشت زد و به جرگه شهدا ملحق شد. پیکر مطهرش پس از 24 روز که در خاک دشمن قرار داشت به زادگاهش بازگشت و با تجلیل فراوان در گلزار شهدای بهشت فضل نیشابور به خاک سپرده شد.