وصیتنامۀ شمارۀ 1
پدر و مادر و دیگر عزیزانم ! اگر من شهید شدم از همه می خواهم که کوچک ترین بدی از من دیده اند مرا عفو کنند و همواره از خداوند بزرگ برایم آمرزش طلب کنند . شما را سفارش می کنم که در زندگی همواره به یاد خداوند باشید و امیدوارم که خون سرخم پیامی باشد برای دیگر برادران رزمنده ام که تا آخرین قطرۀ خونشان به دشمنان روباه صفت بفهمانند که ما یاران حسین زمان خمینی روح اله هستیم و تا آخرین نفس از مکتب و ملت و رهبرمان پاسداری می کنیم .
مادر عزیزم و پدر بزرگوارم ! از شما می خواهم برایم غصه نخورید و همیشه شهدای کربلا را به خاطر بیاورید تا صبور شوید . عزیزانم ! اکنون که این وصیتنامه را می نویسم اشک در چشمانم پر شده و سلامتی شما را از خداوند متعال طلب
می کنم .
مادرجان ! همسر و فرزندم را سلام برسانید و بگویید برایم دعا کنند . دیگر عرضی ندارم . همگی شما را به خداوند بزرگ می سپارم .
تاریخ 23/4/1365 جبهه سومار …
وصیتنامۀ شمارۀ 2
… با سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و درود به امت شهید پرور ایران و با درود بیکران به شهیدان راه اسلام .
خدمت پدر و مادر عزیزم سلام عرض می کنم . خدمت برادران و خواهرانم سلام می رسانم . مادر جان ! من در جبهۀ سومار هستم و این نامه را زمانی می نویسم که واقعاً عاشق شهادت هستم و هر لحظه ممکن است که به آرزویم برسم .
خدمت همسر و فرزند عزیزم … سلام می رسانم و امیدوارم فرزندم را تربیت اسلامی بیاموزد . از شما پدر و مادر عزیزم می خواهم که برایم اشک نریزید و من را حلال کنید .
و از شما برادرانم می خواهم که تا زمانی که صدام و صدامیان ، یا کفر بر روی زمین وجود دارد و پرچم لا اله الا الله در سر تا سر گیتی به اهتزاز در نیامده بجنگید و باکی هم نداشته باشید . و از خواهرانم می خواهم که حجاب اسلامی را رعایت نمایید .
مادر جان ! پس حالا افتخار کن که فرزندت در راه اسلام به شهادت رسید . مادرم ! اگر ما شهید نشویم پس چه کسی درخت اسلام را آبیاری کند ؟
پس مادر عزیزم ! تو هم مثل فاطمه (س) صبر داشته باش . و اما خواهران عزیزم ! شما هم زینب گونه رفتار کنید . والسلام
مار غمگسار من دمی بشین کنار من
گریه نکن برای من بیا سر مزار من
