شهید علی بیگی

بیستم فروردین سال 1348 در شهر درود خداوند به خانواده بیگی کودکی هدیه کرد که نامش  را علی گذاشتند تا همیشه به مولایش اقتدا کند واینچنین بود که نذر خانواده بیگی به درگاه خداوند پذیرفته شد .از همان کودکی انس با قران را در محیط خانواده آموخت و روح و جانش با آیه های آن عجین شد.عشق و علاقه به کار کردن باعث شد در کنار درس و تحصیل همراه پدر کار کند ، بطوریکه در قالی بافی استاد شده بود . با اینکه سالهای زیادی از عمرش نمی گذشت مطالعه کتابهای شهید  بهشتی وشهید مطهری باعث شد تا بذر عشق و ایمان در روحش جوانه زند . تحصیلاتش را تا مقطع سوم راهنمایی درمدرسه درود به پایان رساند. هنگامی که در تظاهرات زمان انقلاب شرکت می کرد اخباری در مورد اعلامیه ها و تظاهراتها برای خانواده و همسایه ها می آورد به گونه ای که به ایشان به شوخی رادیو می گفتند. هنوز یادگار اعلامیه هایی که در زیر فرش خانه پنهان می کرد برای خانواده اش یاد او را زنده می کند. هنگامی که سپاه  به درود آمد با  آنها همکاری مستمر داشت و بالاخره عضو سپاه شد. حتی بعداً که سپاه از درود به باغشن منتقل شد او نیز به مدت دو سال در آن خدمت کرد. در سپاه باغشن بود که با ضد انقلابیون  و افراد قاچاقچی مواد مخدر درگیرشد و این درگیری منجر به زدوخورد و جراحت گردید . از طریق همین سپاه هم عازم منطقه شد. او سه سال بطور مداوم در جبهه ها حضور داشت . در جبهه همرزمانش به او بسیار علاقه داشتند به طوری که فرمانده اش شهید کاوه بعنوان تشویقی به او کتابی هدیه کرده بود. سرانجام  جزیره مجنون میعادگاه او می شود . در عملیات بدر در سال 1362 بعد از پاکسازی میدان با اصرار بسیار اجازه حضور در عملیات را از فرمانده خود می گیرد و  به خط مقدم اعزام می شود گویی خود می داند زمان رسیدن  به معشوق فرا رسیده است . . آنجا بوسیله گاز شیمیایی بدنش سوخت و بر اثر اصابت ترکش به بدن و سرش به درجه رفیع شهادت نائل می گشت اما هنوز قران و جانمازی که به برادرش هدیه داده است یادگاری است که از او به جا مانده است .