شهید علی باغیشنی

علي در بيستم شهريور ماه 1346 در خانواده اي زحمتكش در روستاي باغشن از توابع بخش زبرخان چشم به جهان گشود .

وي فردي كنجكاو و زيرك بود ،در  آنزمان كه عكس امام را مشاهده نمود از پدر خويش راجع به شخصيت و هدف امام سوالات زيادي پرسيد و با گرفتن جواب صحيح ، شيفته امام شد، به نحوي كه اعلاميه هاي حضرت امام را شبانه همراه با ديگر دوستانش بين مردم تقسيم مي كرد.

علي جوان صبور و آرامي بود و تنها در آن زمان خشم خود را به ديگران نشان مي داد كه راجع به امام و انقلاب توهيني مي شنيد ، او آنقدر سخت با اين مساله برخورد مي كرد و شديداً اشخاص توهين كننده را به باد انتقاد مي گرفت كه آنان بدون هيچ سخني سر جاي خويش ميخكوب مي شدند .

وي صدايي دلنشين داشت و در ايام شهادت حضرت ابا عبدالله الحسين (ع )با صداي رساي خويش مداحي مي نمود ، ايشان در برابر ديگر دوستان خود را مسئول مي دانست ، هر زمان كه پولي از پدر دريافت مي كرد براي دوستاني كه وضع خوبي نداشتند غذايي تهيه مي كرد و آنان را به باغشان ميهمان مي كرد .

با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايرا ن علي با آنكه سن و سال زيادي نداشت پاي در ركاب عشق نهاد ، او هنگام رفتن به جبهه به خانواده خود رروحيه جنگ طلبي مي داد و مي گفت : «…و اما پدر عزيزم ، اميدوارم كه مرا حلال كني و ببخشي و با استقامت و صبر و شكيبايي از انقلاب اسلامي دفاع كني مبادا روحيه خود را ببازي و دشمنان اسلام را شاد كني تا آنجا كه مي تواني از اسلام و روحانيت دفاع كن ….»

سرانجام بعد از 5 بار حضور در جبهه در 29/8/62 در پنجوين عراق مورد هدف دشمن قرار مي گيرد و شهد شيرين شهادت را مي نوشد  و عاشقانه همانند كبوتري سبكبال پاي در ركاب عشق مي نهد و خود را در جرگه مفقود الاثرها جاي مي دهد .

بعد از ساليان سال انتظار جسدش را كه چند تكه استخوان بود ويك پلاك پيدا كرده و با ديگر پرستوهاي عاشق تشييع و دفن مي شوند