علي اكبر در دهم فروردين 1345 در خانواده اي زحمتكش در روستاي باغشن از توابع بخش زبرخان پا به عرصه وجود نهاد .
ايشان تحصيلات خود را تا سال اول راهنمايي ادامه داد اما به علت پاره نمودن عكس شاه و بي احترامي به او ، علي اكبر را از مدرسه اخراج كردند .وي بعد از آن به كمك پدرشتافت و با قالي بافي نمودن ، پدر را در امرار معاش خانواده ياري رساند .
با شروع جنگ تحميلي و كشتار مردم بيگناه كشور ، علي اكبر با آنكه سن و سال كمي داشت توانست با كسب اجازه از پدر و دست بردن بر شناسنامه اش از طريق بسيج به عنوان امدادگر عازم جبهه شد .
سرانجام بعد از مدتها انتظار و آرزوي شهادت علي اكبر در 29/8/62 در پنجوين عراق مورد هدف دشمن قرار گرفت و به ديار حق شتافت .
يادش گرامي و راهش پر رهرو باد
بايد از فيض شهادت دين خود احيا كنم
جان خود تقديم آن خورشيد بي همتا كنم
گر شهادت آرمان ماست از مردن چه باك
مي روم تا در بهشت قدسيان ماوا كنم