به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و به نام آن کس شروع می کنم که جانم در دست اوست و به نام کسی شروع می کنم که به جز او معبودی نیست مرا .
بارالها ! نمی دانم با این همه گناهانی که بر دوشم نهاده شده است چگونه این نامه را به عنوان وصیتنامه آغاز کنم .
بارالها ! درود فرست برمحمد (ص) آخرین پیامبر فرستاده خدا و درود فرست بر ائمه علیها سلام و مخصوصاً بر سالار شهیدان حسین بن علی (ع).
و سلام بریگانه منجی عالم بشریت ، آورنده عدل الهی در جهان ، حضرت مهدی (عج) و نایب برحقش ، پیرجماران ، در هم کوبنده ستمگران خائن .
باری خدمت همسرگرامیم سلام عرض می کنم و خدمت فرزندانم یک به یک سلام می رسانم . باری خدمت مادر مهربانم سلام می رسانم و همچنان قوم و خویشان .
بله همسرم ! می دانم که خیلی دردمندی ولی افتخار کن که چنین همسری داشتی و در راه خدا به شهادت رسید و به فیض الهی که یکی از آرزوهای این جانب بود رسیده ام و ازشما پوزش می طلبم . مراعفو بدارید ، اگر چیزی از من بنده گنهکار خدا دیده اید .
خدایا ! نمی دانم این سعادت الهی نصیب اینچنین بنده گنهکاری می شود یا نه . بار الهی ! در مقابل تو جای صحبت کردنم نیست ولی خدا ! مرا ببخش گر گناهی کردم .
ای منافقین کوردل بدانید اگر سرم را در کوه های کردستان ببرند ، اگر جانم را به رگبار مسلسل ببندید ، اگر دست و پایم را قطع کنید ، اگر تنم را زیر آوارهای خرمشهر و بستان … کنید نخواهم از آن هدفی که دارم دست برداشت .
و باری خدمت دوستانم یک به یک سلام می رسانم . باری اگر دوستان ! از این جانب دوست حقیرتان بدی یا چیز دیگری دیده اید مرا عفو بدارید . ای دوستان ! دوست دارم تابوتم را به دست خودتان به روستا ببرید .
و ای منافقین کوردل ! اگر دستتان را به جنازه ام بزنید راضی نمی باشم مگر قابل هدایت باشید .
باری همسرم ! … پسرانم را تعلیم و تربیت کنید که در راه خدا کارآمد داشته باشند بلکه مانند پدر حقیرشان باشند … دیگرعرضی ندارم همسرم ، شما را به خدا می سپارم …
به امید پیروزی نهایی اسلام بر کفر
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار
رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما
برادر عبدالله حیدری
مورخ 12/11/64 دم غروب نوشته شده
