شهید عباسعلی علی پور تلخ بخشی

و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون

با اقرار به وحدانيت خداوند متعال و رسالت پيامبر اسلام(ص) و جانشين بر حق ائمة معصومين عليهم السلام وصيتنامه ام را آغاز مي كنم …

پدر و مادر عزيزم ! اگر در طول زندگي كه با شما بودم ممكن است فرزند بدي بوده ام از شما خواهش مي كنم مرا به خاطر خدا ببخشيد . پدر و مادر عزيزم ! در تشييع جنازه ام هيچ گريه و زاري نكنيد زيرا دشمن خوشحال مي شود و در تشييع جنازه ام با مردم و مسئولين با گشاده رويي رفتار نماييد و ديگر در حق مسئولين مملكتي دعا نماييد … و از دوستان و رفيقان و آشناياني كه در اين دوره با هم بوديم خواهش مي كنم كه راه اسلام را ادامه دهند و به خاطر خدا اگر از من بدي ديده اند مرا ببخشند . و از برادران خواهش مي‌‌كنم كه در سر مزار شهيدان ، شب هاي جمعه بياييد و فاتحه بخوانيد و راه ، راه اسلام است و خط ، خط امام حسين(ع) است .