و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون
هرگز نپنداريد كساني كه در راه خدا كشته مي شوند مردگانند بلكه زنده اند
و نزد خدا روزي مي خورند . (سورة آل عمران آية 169)
بار الها ! چه چيزهايي كه قابل آن نبودم ، به من عطا فرمودي . اي خدا ! چگونه از تو سپاسگزاري كنم كه به من عقل ، هوش و مغز و بدن سالم عطا فرمودي تا راه حق را از راه باطل تشخيص دهـم و به من دست و پاي سالم عطا كردي تا بتوانم خود را به جبهة حق عليه باطل برسانم و در راه اسلام ، خداي به من نصرت بده كه بتوانم خالصاً و مخلصاً قدم بردارم . بار الها ! تو خود مي داني كه در اين روزهاي آخر عمرم آن چه كه بر روي كاغذ مي آورم از دلم برخاسته است .
مادرم ! اي مربي ! من را با زحمت هاي فراوان بزرگ كرده ايد و تربيت اسلامي داده ايد . مادرجان ! بر خود ببال كه فرزنداني رشيد و دلير تحويل جامعه داده اي . مادرجان ! از تو مي خواهم كه در فراغ من صبر پيشه كني و نبادا در فراغم گريه و زاري بكني . مادرجان ! عاقبت هر فرد ، مردن است پس چه بهتر كه مرگ در راه هدف باشد . در اينجا بايد نكته اي را يادآور شوم هر چند كه مي دانم شما بهتر از من مي دانيد كه امام سوم ما شيعيان ، روز عاشورا با صداي بلند فرياد زد هل من ناصراً ينصرني . آيا كسي هست كه مرا ياري كند ؟ و ما هميشه بلكه … اجداد ما مي گفتند : اي كاش ما در كربلا مي بوديم .
برادرانم ! … من به شما سفارش مي كنم كه هميشه نمازهايتان را بخوانيد و هميشه از اسلام و امام فراموش نكنيد . مادرم ! بايد من را ببخشيد و افتخار كني كه چنان فرزنداني خداوند به تو داده است كه در راه اسلام براي شهادت ، خود را آماده مي كنند . مادرم ! من از تو خيلي تشكّر مي كنم .
خواهر ! از تو مي خواهم كه من را ببخشي . اگر بدي يا خوبي ديدي من را ببخش . از تمام قومان و دوستان مي خواهم من را ببخشند . از مادر بزرگ و پدر بزرگ و … مي خواهم من را ببخشند . از همسرم مي خواهم كه من را عفو كند …
الان كه اين وصيتنامه را مي نويسم روز چهارشنبه برابر 14/12/63 است كه نشسته ايم و همه مان داريم وصيتنامه مي نويسيم .
ديگر عرض ندارم بجز سلامتي شما .
خدايا خدايا خدايا تا انقلاب مهدي (عج) خميني را نگهدار
از عمر ما بكاه و بر عمر او بيفزا
مادرم ! از من راضي باش
بارالها ! چـه چيزهايي كه قابل آن نبودم ، به من عطا فرمودي . اي خدا ! چگونه از تو سپاسگزاري كنم … به من نصرت بده كه بتوانم خالصاً و مخلصاً قدم بردارم . بار الها ! تو خود مي داني كه در اين روزهاي آخر عمرم آنچه كه بر روي كاغذ مي آورم از دلم برخاسته است .
مادرجان ! عاقبت هر فرد ، مردن است پس چه بهتر كه مرگ در راه هدف باشد … مادرم ! بايد من را ببخشيد و افتخار كني كه چنان فرزنداني خداوند به تو داده است كه در راه اسلام براي شهادت ، خود را آماده
مي كنند . مادرم ! من از تو خيلي تشكّر مي كنم .
