شهید حسین تبه جنگی

بسم رب الشهداء و الصدیقین

گوشه ای از وصیت نامه شهید

«شهادت في سبيل …. افتخاريست بزرگ و ما از این افتخار به خود می بالیم پدرم بعد از شهادت هیچ گونه ناراحتی به دل راه مده و همواره مانند کوهی استوار محکم و مقاوم باش و از اینکه شما فرزندت را در راه دفاع از مملکت و ناموس و در راه پاسداری از شریعت اسلامی و قرآن فدا نموده ای به خود افتخار کن».

وصیتنامه ای که خدمت شما پدر و مادر و همسر گرامیم تقدیم می کنم امیدوارم ان شاء الله که نگران کننده خاطر مبارکتان نشود .

وصیت فرزند حقیرت این است پدرم که شهادت در فی سبیل الله افتخار است و ما از این افتخار به خود می بالیم  . پدرم ! بعد از شهادتم امیدوارم هیچگونه ناراحتی به خود را ندهی و همواره مثل کوهی استوار ، مستحکم ومقاوم باش و در مرگم گریه نکن چون اینک در این برهه از زمان ، شهادت افتخار است . افتخار کن که تنها فرزندت را در راه دفاع از مملکت و ناموس ، در راه دفاع از حریمی اسلامی و فرآن داده ای . پدرم ! شهید مقاوم والایی دارد ، مرا شهید و تو پدر شهید ، فکر کن مقام تو هم در نزد خدا و هم در نزد بندگان ، والا و بزرگ است پس امید است که ناراحت نباشی .

وصیتی به شما مادرم داشتم ، این است : بیدارخوابی هایت ، شیری که به من دادی ، تحمل زحمات ، تحمل رنج های شما مادر ، قابل تحسین است و من بازوان خسته ات را می بوسم .

مادرم ! فرزند بزرگ کردن و خوب تحویل جامعه دادن افتخار است . مادرم ! می دانم زحمت کشیدی ، مرا بزرگ کردی و آرزو داشتی که در کنارت باشم اما مادر ! جنگ است و عزت و شرف یک یک افراد مملکت ما در گرو همین جنگ است پس اگر در کنارت نیستم ناراحت نباش ، افتخار کن که فرزندت را به جبهه فرستادی .

تنها سخنم این است که بعد از مرگم گریه نکن . اگر می خواهی من از شما راضی باشم حتی یک قطره اشکی برای من نریز و خوشحال باش . مادر! شهید مقامی ارزنده و بزرگ دارد . خداوند شما مادر و پدر و عزیزم را حفظ کند .

… پدرم و مادرم و همسرم ! در نماز ، تمامی رزمندگان را دعا کنید . همسرم ! امیدوارم که نگران من نباشی و برای من گریه نکنی . شما محترمید در مقابل ملت ، شما پدر ومادر و همسرم احترام دارید . خداحافظ

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار