پدرم بسيار اهل مطالعه بود و كتابهای فراوانی برای ما به يادگار گذاشته است. هميشه كنار سجادهاش يك جلد قرآن، مفاتيح و ديوان حافظ بود. وقتی مطالعه میكرد، در كنار صفحات كتاب يادداشت مینوشت. يك جور نكتهبرداری و حاشيهنويسی بود. هر كتابی را كه الان باز ميكنيم، در هر گوشه آن نكتهای، دستخطی و يادداشتی از پدر را ميبينيم كه مانند يك وصيتنامه ما را در مشكلات ياری میكند.