عملیات الغدیر

عمليات غدير جهت دفع مجدد تجاوز دشمن از مرزهای جنوبی در منطقه عمومی پاسگاه زید در پنجم مردادماه ۱۳۶۷ با حضور قدرتمندانه سپاهیان اسلام شکل گرفت.
شرح کلی ماجرا:
در پی قبول قطعنامه ۵۹۸ در ۲۷ تیر ماه ۱۳۶۷ از جانب جمهوری اسلامی ايران، رژيم صدام به تصور اینکه این پذیرش ناشی از ضعف ایران بوده با هدف ساقط کردن نظام اسلامی حملات گسترده و بی سابقه ای ای را با تجهیزات جدید و فوق مدرن اهدایی استکبار عليه ايران شکل داد.
این تهاجمات در غرب با استفاده از حمایت نظامی صدام و پیاده نظامی منافقین انجام شد اما در جنوب با تمامی امکانات هوایی و زرهی رژیم بعث آغاز شد.
در مقابل این جنایت جدید رزمندگان اسلام طراحی چند عملیات دفاعی و تهاجمی گسترده را در دستور کار قرار خود قرار دادند که مرحله نهایی این عملیاتها در پنج مردادماه همان سال در غرب کشور به نام مرصاد ودر جنوب کشور بنام عمليات غدير جهت دفع اين تجاوزات صورت پذیرفت. در آن ایام ماموريت بغداد آن بود كه تلاش كند در گام اول خوزستان و منابع نفتی آن را طی چند روز به اشغال خود درآورد و سپس با کمک منافقین در غرب شانس پلید خود را برای تصرف تهران بيازمايد. لذا تهاجم سنگين دشمن در سراسر خطوط مرزی به خاطر آن بود كه چنين هدفی را تعقيب كند و دقيقاً به همين دليل بود كه رسانه های استكباری و حتی مزدوران منطقه ای استكبار با امیدواری بسیار از صدام و منافقین حمایت میکردند.
اما پاسخ سريع و قاطع ملت و نيروهای اسلام، بسيار تكان دهنده و هشيارانه بود و تلفات سنگينی را به نيروهای متجاوز در منطقه غرب و جنوب وارد آوردند. در اين عمليات، صدها كيلومتر از سرزمينهای ميهن اسلاميمان كه به مدت ۳ روز به اشغال متجاوزين در آمده بود، باز پس گرفته شد و رزمندگان موفق شدند علاوه بر آزادی شهر های اسلام آباد و کرند و پل ذهاب و قصر شیرین در غرب بخش‌هايی از استان خوزستان در منطقه عمومی شلمچه، جاده خرمشهر، اهواز، پادگان حميد و جفير و پاسگاه زید را آزاد ساخته و دشمن بعثی را در غرب و جنوب تا مرزهای بين المللی عقب رانده و آماده عبور از مرز برای تنبیه متجاوزین باشند که با تدبیر و فرمان حضرت امام (ره) با قدرت بر روی مرز بین المللی مستقر شده و نیرو هایی که در تعقیب دشمن از مرز عبور کرده بودند به پشت مرز فرا خوانده شدند. دقیقا وقتی که استکبار و صدام با این ظرفیت جدید نظامی دفاعی ناشناخته نظام آشنا شد مجبور گردید از موضع نا توانی و ترس از قدرت دفاعی ایران در ۱۱ مرداد ماه رسما قطع نامه را از نگرانی اینکه مبادا ایران حملات جدیدی را شروع کند پذیرفت و به این ترتیب آتش جنگ هشت ساله با اقتدار ایران و ضعف دشمن رو به خاموشی رفت و اگر این عملیات ها و دفاع جانانه بویژه در روزهای آخر جنگ نبود معلوم نیست سرنوشت کشور و منطقه در چه شرایطی ادامه پیدا میکرد. از همین روی پیشنهاد میشود دو هفته آخر بعنوان حلقه مفقوده جنگ و پیروزی ایران در نبرد دفاعی هشت ساله یعنی از ۲۷ تیرماه زمان پذیرش قطع نامه توسط ایران تا ۱۱ مرداد ماه زمان پذیرش قطع نامه توسط صدام که مصادف با سریعترین و گسترده ترین و در عین حال خشن ترین در گیری های دفاع مقدس می باشد مورد بررسی و مطالعه عمیقتر قرار گرفته و به شکرانه این پیروزی بزرگ نام و یاد همه شهدای عزیزمان را گرامی بداریم.