شهید قربانعلی آذرگون

شهید قربانعلی آذرگون یکی از روزهای اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۴ در روستای شوری بزرگ شهرستان نیشابور در خانواده ای کشاورز و با ایمان بدنیا آمد. دوران ابتدایی را در کنار سایر کودکان روستا در مدرسه کوچک زادگاهش پشت سر نهاد و از آنجا که به رانندگی علاقه داشت به یاری دایی خود شتافت و کمک راننده او شد. این شغل را تا سال های جوانی خود همچنان ادامه داد تا اینکه والدینش برای او یک کامیون خریدند تا بتواند مستقل کار کند و تامین معاش کند. در این سالها ازدواج نمود و صاحب دو فرزند گردید. با وجود شغل رانندگی و گذراندن بیشتر اوقات خود در جاده ها و خیابانها به نماز و روزه اهمیت زیادی میداد و این امر مانع از ادای به موقع آن نمیشد، عادت خوبی که داشت. به محض ورود به روستا اول وضو می گرفت و به مسجد روستا می رفت و پس از ادای نماز به سمت خانه حرکت می کرد.

در سال ۱۳۵۶ به خدمت سربازی رفت اما به فرمان امام از خدمت فرار کرد و به خانه برگشت. حین برگشت به خانه اعلامیه های آن حضرت را به همراه خود به شهر و دیار خود بردو به دست مردم رساند با شروع جنگ و فرا خوانده شدن سربازهای منقضی خدمت سال ۱۳۵۶ با قامتی بلند و چهار شانه و چهره ای بشاش و خندان عازم جبهه های حق علیه باطل شد و در حال یکه از هر وقتی برای گفتن حکایتهای شیرین و طنز برای روحیه دادن به همرزمانش استفاده می کرد یا در جبهه نهاد.

با وجود توانایی در رانندگی میتوانست در پشت جبهه خدمت کند اما با اصرار خود به خط مقدم رفت و در عملیات کمک به پاسگاه میاندوآب که مورد حمله کوموله ها قرار گرفته بود مشتاق تر از همیشه شرکت جست و طی درگیری با نیروهای دشمن بر اثر اصابت ترکش در اوج شهامت به شهادت رسید.