در اولین روز از اسفند سال 1347 خداوند به خانواده عصمتی کودکی عطا فرمود که نامش را علیرضا نهادند . این کودک نو پا دوران کودکی را در روستای دهنو از توابع بخش مرکزی گذرانید و تحصیلاتش را تا دوم راهنمایی ادامه داد . علیرضا در کنار تحصیل به حرفه قاب سازی مشغول شد و به علت فوت پدر سکان زندگی را بدست گرفت و چرخه زندگی را به کمک مادر فداکارش می چرخاند دل آسمانی داشت و نگرش او به زندگی طور دیگری بود و اینگونه بود که خودش هم آسمانی شد . در مراسمات مذهبی و نمازهای جماعت و دعای کمیل و ندبه شرکت میکرد زمان پیروزی انقلاب سن کمی داشت . از ویژگیهای اخلاقی او اخلاق حسنه ، تواضع و شوخ طبعی و صمیمیت او را می توان برشمرد . با شروع جنگ تحمیلی تاب ماندن نداشت و از طریق بسیج چندین بار روانه جبهه های حق علیه باطل شد و بار آخر در جبهه با سمت بی سیم چی مخابرات ادای خدمت کرد و سرانجام در بیست و ششم مهر سال 1363 در محل میمک بر اثر اصابت ترکش به ناحیه سر به درجه رفیع شهادت نایل آمد .
و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون
مپنداريد آنان كه در راه خدا كشته شده اند مردگانند
بلكه زنده اند و در نزد خداي خود روزي مي خورند .
درود فراوان به مهدي صاحب الزمان ، ولي عصر (عج) و منجي عالم بشريت و درود فراوان به رهبر كبير انقلاب و سلام و درود فراوان بر شما عزيزان پشت جبهه كه هوشيارانه در سنگر پشت جبهه مبارزه مي كنيد و هرگز نمي گذاريد كه ضد انقلاب در درونتان رخنه كند و سلام فراوان بر شما عزيزان محصّل كه با درس خواندن خويش تداوم بخش خون اين شهيدان هستيد و سلام بر شما اي مادرم كه فرزندتان را براي ياري قرآن و اسلام به جبهة نبرد حق عليه باطل فرستاديد .
از شما مردم هميشه در صحنه مي خواهم كه امام امت را تنها نگذاريد . در امام بيشتر دقيق شويد و سعي كنيد كه عظمت او را بيابيد و خود را تسليم او سازيد . در دعاهاي خود رزمندگان اسلام را دعا كنيد كه اين دعاهاي شما خيلي زود مستجاب مي شود و اين رزمندگان به دعاهاي شما خيلي احتياج دارند . دعا كنيد كه پيروزي نزديك است و تا رهايي كربلا و قدس چيزي نمانده است .
اي مادران ! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيري كنيد كه فردا در محضر خدا نمي توانيد جواب زينب(س) را بدهيد كه تحمل 72 شهيد را نمود . همه مثل خاندان وهب جوانانتان را به جبهه بفرستيد و حتي جسد او را هم تحويل نگيريد زيرا مادر وهب فرمود سري را كه در راه خدا داده ام پس نمي گيرم .
اي ياران با وفاي من ! تلخ و شيرين ، نعمت و نقمت ، خوشي و ناخوشي دنيا جز خوابي گران و غفلت آور نيست . قرآن را بخوانيد زيرا خداوند دلي را كه قرآن را دريافته معذب نمي كند . واي بر ما اگر تن به ذلت بدهيم . خواري و ذلت از ما دور است و خدا و رسول(ص) و مردم پرهيزكار ، مرا ذليل نمي خواهند . ما تا رهايي كربلا و قدس تا پاي جان خواهيم ايستاد و هرگز نخواهيم گذاشت كه صداميان كافر ، دين و اسلاممان را از ما بگيرند . خط ما خط حسين(ع) است و هدفمان در جهت راه حسين (ع) و حسين (ع) راهش راه خدا و خدا يار و پشتيبان ماست و ما هرگز شكست نخواهيم خورد چون خدا با ماست و در آخر از شما خانوادة عزيزم مي خواهم كه خود را براي تحمل رنج ها و مصيبت ها و ناكامي ها و ناروايي ها آماده سازيد و دل قوي داريد كه قادر يكتا پشتيبان و نگهبان شماست . تنها اوست كه شما را از شرّ دشمنان نجات مي بخشد و عاقبت شما را به خير مي گرداند و دشمنان شما را به انواع عذاب ها و شكست ها دچار مي گرداند . اين مصيبت ها و سختي ها زودگذر است و تمام شدني است ولي به پاداش اين جانفشاني ها و فداكاري ها به نعمت هاي ابدي و بي پايان خداوندي خواهيد رسيد و بر سر كرامت و بزرگواري تكيه خواهيد زد . اگر مي خواهد در مقام و عظمت شما خللي وارد نشود هيچگاه زبان به شكايت نگشاييد و آنچه را كه قدر و منزلت الهي شما مي كاهد بر زبان نياوريد…
و آخرين كلامم اين است كه اگر فيض شهادت نصيبم گشت ، آنان كه پيرو خط سرخ امام خميني نيستند و به ولايت او اعتقاد ندارند بر من نگريند و بر جنازة من حاضر نشوند امّا باشد كه دماء شهدا آنان را نيز متحول سازد و به رحمت الهي نزديكشان كند …
