شهید سعادت اله صادقی در دی ماه سال ۱۳۳۸ در شهرستان نیشابور در جمع خانواده ای صمیمی و مهربان متولد شد. سالهای کودکی و خردسالی را به سرعت سپری نمود و وارد دبستان گردید از سال دوم دبستان به طور پی در پی در ماه محرم مراسم سینه زنی، نوحه خوانی و… شرکت می نمود. حضور وی در این مراسم در سالهای بعد پررنگ تر و جدی تر شد به طوری که خیلی علاقه داشت علم های مخصوص مراسم را علی رغم سنگینی بر دوش کوچکش حمل کند.
در همین رفت و آمدها به مراسم مذهبی بود که به نوحه خوانی علاقه مند گردید و توانست خود گرداننده مراسم مذهبی باشد. خانواده وی با بیان اینکه خداوند سعادت را برای این کار انتخاب کرده بود، وی را هدیه ای از جانب خداوند برای خود می دانستند.
سالها بعد در بحبوحه انقلاب که مصادف با دوران دبیرستان وی بود به پخش اعلامیه های امام می پرداخت تا در پیروزی انقلاب سهمی داشته باشد. پس از پیروزی انقلاب دچار تحولی شگرف شد و علاقه اش به امام و اسلام بیش از پیش گردید.
سال ها بعد با شروع جنگ تحمیلی آماده تر از همیشه به جمع سربازان دلاور ارتش پیوست و همواره این جمله را شعار خود ساخته بود که اگر دین محمد جز با کشته شدن من پایدار نمی گردد پس ای شمشیرها مرا دریابید. وی که به عنوان سربازی دلاور در عرصه کارزار با دشمنان دین اسلام حاضر شده بود.
پس از مجاهدتها و رشادتهای فراوان سرانجام در تاریخ ۱۳۶۰٫۶٫۲۹ در آبادان بر اثر اصابت ترکش کبوتر وجودش پر کشید و به جمع شهدا پیوست . اعضای خانواده آن شهید والامقام همواره یاد و خاطره آن عزیز سفر کرده را گرامی داشته و در این بین خواهر گرامیش همیشه پیشتاز بود بطوری که به محض اینکه خداوند به او فرزندی عطا فرمود نام او را سعادت اله گذاشت.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.