با درود فراوان بر امام زمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی و دیگر برادران رزمنده
و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بلی احیاء عند ربهم یرزقون .
من این کاغذ پاره را به عنوان وصیتنامه می نویسم و من می روم به جبهه تا اسلام عزیز را از گوشه نشینی نجات دهم و امید آن دارم که در کربلای حسین (ع) ، در کنار قبر شهدا وفاداری را مستحکم نمایم و من امیدوارم که دست در دست برادران مسلمان عراقی و دیگر برادران اسلامی خود بگذارم . پیوند خود را اسلام مستحکم نماییم و درقدس به امامت امام خمینی عزیز نماز وحدت به پا نماییم و در راه هدف خود استوار می ایستیم و پیام من به مسلمانان جهان به خصوص ایران این است که شما مسئول خون شهدا، چون حسین (ع) هستید .
و پیام من به منافقین صدامی این است که بدانند قطره خونی که از شهید برزمین می چکد نهال اسلام را آبیاری می کند و شاید من یکی از خاک های پاک آنان باشم و شاید به آرزویم برسم ولی ان شاء الله به هدفم خواهم رسید .
دیگر عرضی ندارم والسلام حسین احمدی