شهید ابراهیم حاجی بیگلو

ابراهیم حاجی بیگو در سال ۱۳۳۴ در روزی که مقارن بود با عید بزرگ قربان دروستای اندراب دیده به جهانه گشود و پدر و مادر نام ابراهیم را برای او انتخاب کردند دوران کودکی را  در محیط گرم و صمیمی روستا پشت سر گذاشت. مسائل دینی را از همان ابتدا از بیان رسای پدر در خانه یاد گرفت

در سن شش سالگی به همراه خانواده به نیشابور مهاجرت کردند. دوران ابتدائی را با موفقیت پشت سرگذاشتند و بعد از آن ترک تحصیل کرده و به شغل رانندگی روی آوردند. بردباری شهید در مقابل مصائب و مشکلات زندگی از خصوصیات بارزش بوده چهره متبسم او و همچنین اخلاص و بخشش  بر محبوبیت در بین مردم افزوده بود.  شهید به انجام فرایض دین اهمیت می داد و در قبال خانواده مسئولیت پذیر نسبت به حجاب و عفت حصاصیت  ویژه ای بروز می دادند.  همیشه در بیانات خود به همسر خود تأکید می کردند که فرزندانشان را حسین وارو زینب وار تربیت کنند. شهید حاجی بیگلو علاقه زیادی به امام داشتند. به طوری که در قبل از انقلاب با تبعیت از ایشان، همواره از مخالفین رژیم بود حتی ایشان به جماران رفته و امام را از نزدیک ملاقات کرده بودند. این شهید بزرگوار اوقات فراغت خود را به خواندن قرآن و مطالعه کتابهایی از امام راحل شهید دستغیب  و شهید مطهری می گذرانند. زمانی که شهید در  سپاه بودند. از طریق دوستان و آشنایان به فکر رفتن به جبهه افتادند. اولین بار در سن ۲۰ سالگی را هی جبهه شدند .شوق عجیبی برای رفتن به جبهه در وجود ایشان بود. به طوریکه در سیاه محشر بپا کرده بودند و هر چندکه فرمانده سپاه بارفتن ایشان مخالف بودند. ولی ایشان رفتند و سرانجام در اسفند ماه سال ۱۳۶۰ و با کوله باری از ایمان و تقوی و خلوص بعد از ۲۹ سال زندگی در این دنیا در تنگه چزابه و براثر اثابت گلوله به پشت سرو شانه لا جرم  جام شهادت نوشیده و سبکبال و بیقرار به لقای محبوب شتافتند.

روحش شاد و یادش گرامی باد