يكم ارديبهشــت،1337 در شهرستان نيشابور به دنيا آمد. پدرش غلامرضا، كشاورز بود و مادرش ليلا نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. او نيز كشاورز بود. سال 1361 ازدواج كرد. از ســوي بســيج در جبهه حضور يافت. دوازدهم اسفند 1362، در جزيره مجنون عراق به شــهادت رسيد. مزار او در روستاي فوشنجان ، تابعه زادگاهش واقع است
انالله و انا الیه راجعون
با سلام درود بر یگانه منجی عالم بشریت امام زمان (عج) و با سلام درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی و درود سلام بر شهیدان و معلولین .
من برای خدا و فی سبیل الله آمدم به جبهه و از خدا می خواهم که مرا بیامرزد و از سرتقصیراتم بگذرد . پدرجان و مادرجان ! ضمن عرض سلام از شما می خواهم که از من راضی باشید . خوبی که از من ندیده اید، آن همه که بدی از من دیده اید مرا ببخشید و عفو کنید .
مادرجان ! من شما را زیاد اذیت کردم . برای من ناراحتی های فراوانی کشیده اید . شما خودتان شنیده اید که امامان ما در مصیبت هایی که پیش می آمد ، راه صبر را پیش می گرفتند . دلم می خواهد از حضرت زینب درس بگیرید و پیرو آن حضرت باشید و خلاصه این راهی است که باید رفت و چه بهتر که آم شهید بشود .
و شما ای برادرجان ! برای من برادرای خوبی بوده اید و از شما می خواهم که مرا ببخشید و ناراحت نباشید و بابا و ننه خوب رفتار کن و آنها را دلداری بده وآنها را رها نکن و شما ای همسر عزیزم ! می دانم که برای شما سخت است ولی برای خداست . تو تا حالا از حرف من بیرون نرفتی و من از شما راضی هستم و امیدوارم که شما از من راضی باشی . خلاصه همسرم به تو و مادرم نصیحت می کنم که زیاد غصه نخورید. این وصیتنامه را شب و درتاریخ 20/11/62 ساعت ده و ببست دقیقه می نویسم . من زیاد گناه کردم ، برای من از خدا طلب آمرزش کنید و از همه آن کسانی که به هر وسیله از من ناراحت شدند می گویم که مرا ببخشید. دیگر عرضی ندارم … هر وقت برای من می خواهید گریه کنید ، به یاد حسین (ع) گریه کنید و برای امام حسین (ع).
خداحافظ . خداوند هم شما را شهید کند و هم ما را … خدانگهدار .
این بود وصیتنامه اینجانب مرادعلی آهوان
20/11/62