شهید غلامعلی محروقی

چهارمین فرزند خانواده عباسعلی محروقی، غلامعلی ، چهار روز بعد از نوروز سال ۱۳۴۳ متولد شد.

کودکی اش را با بازی در روستای اسلام آباد بخش مرکزی شهرستان نیشابور گذراند و در دامان پدر و مادر قد کشید. تحصیلاتش را تا سوم راهنمایی ادامه داد. اوقات فراغتش را با کمک به پدر و مادر بر می کرد. اهل مطالعه هم بود .

وارد شدنش به ارتش همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی بود . بیست سالکی ازدواج کرد جنگ از سوی عراق به کشور ما تحمیل شده بود و دیوار غیرت مردم جلوی تجاوزگر را گرفته بود.

غلامعلی یک بار که مرخصی آمده بود موقع رفتن توی آغوش مادرش گریه کرد و گفت: مادر مرا ببخش. انگار می دانست که آخرین بار عطر مادر را حس می کند.

رفته بود منطقه سرپل ذهاب. دوستانش به خاطر دارند که آن روز یعنی ۱۳۶۶٫۵٫۱۴ غلامعلی از حمام آمده بود. سوار تانک شد و به جلو می رفت. که صدای انفجار شنیده شد تانک مورد اصابت قرار گرفته بود .

غلامعلی محروقی با درجه استوار دومی به شهادت رسیده بود. بزرگترین آرزویش سالهاست مزین یادگارهایش شده است که این روزها دوست و آشناها و همه ولایتی هایش هر وقت زائر کربلایی را می بینند یاد کربلا می افتند، غلامعلی را به خاطر می آوردن که آرزویش پایان جنگ و آزاد شدن راه کربلا بود و از خود سئوال میکنند برای آزادی راه کربلا چند تا شهید داده ایم ؟!