شهید حسن چنارانی

و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون

مپنداريد آنان كه در راه خدا كشته شده اند مردگانند بلكه زنده اند

و نزد خداي خويش روزي مي خورند .     (قرآن كريم)

زندگي اگر شناخته شود و پرده هاي جهل فرو افتد مسلماً واقعيات گذرا و روزنه‌‌اي به سوي جهان ابديت مي باشد و رستگار ، انساني است كه حقيقت زندگي و آفرينش و مبدأ و راه و روش و مسئوليت خويش را در جهان هستي شناخته و با الهام گرفتن از راهنماييهاي الهي و منبع وحي و شريعت و با اتّكا بر ايمان اسلامي و عقل و علم سالم ، از حوادث و آزمايشات ، سرافراز و موفّق بيرون آمده و با توشه اي درخور سفر ، ره به سوي جهان آخرت مي سپارد و اينجاست كه ناباوران سست عنصر و شياطين مفسده جو طريق كمال انساني را سد كرده و با ديدة حرص و وسعت طلبي و هوس راني ، انسان هاي حقيقت جو و سعادت طلب را در تنگنا قرار داده و سعي بر آن دارند تا ميدان هوس هاي خويش را وسعت بخشند و بشريت و ناموس انسانيت را يكجا در پاي بت آمال خويش قرباني نمايند و ريشة انسانيت را … ويران كنند . پس وظيفة ما چيست ؟

در اينجا وظيفة ما خيلي سنگين است و از آب روان نيز موضوع ، روشن تر مي‌‌باشد زيرا خداوند متعال ، ما و شما را در زماني و در مكاني آفريد كه هم اكنون مي‌‌توانيم از راهنماييهاي رهبري حسين گونه و نايب بر حقّ مهدي(عج) ، امام خميني استفاده نماييم و با اين روش ، تمام توطئه هاي اين مفسدان را در گلو خفه كنيم . در اينجاست كه بايد به جبهه هاي نور عليه ظلمت شتافت و كار اين نوكران آمريكا و شوروي و غيره را يكسره كرد . امروز جبهه هاي ما كربلاست زيرا در آن روز ، حسين‌‌(ع) ياور 60 الي 70 ساله داشت و ما امروز جبهه هايمان شامل پيرمرداني است كه با محاسن سفيد در جلو دارند مي جنگند . اگر آن روز حسين (ع) كودك شش ماهه از دست داد ، ما امروز كودك يك روز در زير آوار از دست داده ايم . اگر آن روز ، حسين(ع) اكبر(ع) 18 ساله داشت امروز نيروهاي ما نيز در همين سن و سال است پس خوب دريافتيم كه جبهه هاي ما مانند كربلاي حسين (ع) است با اين تفاوت كه آن روز حسين بن علي(ع)72 ياور داشت امّا امروز نايب امام مهدي (عج) ميليون ها ياور دارد و هر لحظه به نداي اين رهبر بزرگ لبيك مي گويند .

شما خوب مي دانيد در آن روز حسين (ع) شهيد شد . به ظاهر پيروزي نصيب يزيد شد امّا اكنون بعد از 1400 سال مي بينيم نه تنها حسين (ع) شكست نخورد بلكه با خون خود درخت تنومند اسلام را آبياري كرد و به تمام كفّار فهماند كه مرگ با عزّت بهتر است از زندگي در ذلّت . پس اگر هر روز تعدادي بر شهداي كربلاي ايران افزوده مي شود ناراحتي ندارد بلكه جاي خوشحالي است زيرا اگر اسلام را مانند يك درخت تشبيه كنيم  براي آبياري اين درخت ، خون احتياج دارد يعني هر چه شهدايمان بيشتر شود اين درخت ، سيراب تر شده و زودتر ميوه مي دهد .

همانطور كه رهبر كبير انقلاب فرمودند شهادت براي يك انقلاب بزرگ ، نتيجة رسيدن به پيروزي است . پس اي پدر و مادرم ! اگر من و امثال من شهيد شوند اسلام زودتر به پيروزي ميرسد و در آينده ، تمام مسلمانان مي توانند در ساية اسلام و دور از گزند دشمنان زندگي نمايند .

آيا وجدان انسان قبول مي كند كه محلّ مقدّسي مانند قدس در دست دشمن صهيونيزم باشد . چرا ما نتوانيم به قدس راه پيدا كنيم و يا هر روز يهوديان ، خانه هاي برادران مسلمان ما را خراب كنند ؟ اگر تمام مسلمين همبستگي كنند اسرائيل كه نه ، پدر اسرائيل نيز نمي تواند قدرت مقابله با مسلمانان را داشته باشد .

از خداوند متعال خواهانم كه هر چه سريع تر كربلا آزاد شود و از آنجا همگي براي نجات قدس عازم فلسطين شويم همچنان كه امام عزيزمان فرمودند راه قدس از كربلاست يعني بدون نجات كربلا نمي توان وارد قدس شد .

به اميد پيروزي هر چه سريع تر رزمندگان اسلام

1362/5/2

بسمه تعالي

اين نوشته مخصوص پدر و مادرم مي باشد .

سلام عليكم

پدر و مادر عزيز ! اميدوارم كه از من راضي باشيد و من خود مي دانم از من راضي هستيد زيرا روزي كه به جبهه پا گذاشتم شما راضي بوديد .

اميدوارم كه در نبودن من هيچ ناراحتي نداشته باشيد زيرا اين راهي است كه انبياي ما رفته اند و ما نيز كه پيرو آنها هستيم بايد برويم …

در پايان براي شما از خداوند متعال صبر جميل خواستارم

فرزندتان  حسن

خداوند متعال ، ما و شما را در زماني و در مكاني آفريد كه هم اكنون مي توانيم از راهنماييهاي رهبري حسين گونه و نايب بر حقّ مهدي‌‌(عج)، امام خميني استفاده نماييم .

امروز جبهه هاي ما كربلاست زيرا در آن روز ، حسين(ع) ياور 60 الي 70 ساله داشت و ما امروز جبهه هايمان شامل پيرمرداني است كه با محاسـن سفيد در جلو دارند مي جنگند . اگر آن روز حسين (ع) كودك شش ماهه از دست داد، ما امروز كودك يك روزه در زير آوار از دست داده ايم .

رستگار ، انساني است كه حقيقت زندگي و آفرينش و مبدأ و راه و روش و مسئوليت خويش را در جهان هستي شناخته و با الهام گرفتن از راهنماييهاي الهي و منبع وحي و شريعت و با اتّكا بر ايمان اسلامي و عقل و علم سالم ، از حوادث و آزمايشات ، سرافراز و موفّق بيرون آمده و با توشه اي درخور سفر ، ره به سوي جهان آخرت مي سپارد .

شياطين مفسده جو ، طريق كمال انساني را سد كرده و با ديدة حرص و وسعت طلبي و هوس راني ، انسان هاي حقيقت جو و سعادت طلب را در تنگنا قرار داده و سعي بر آن دارند تا ميدان هوس هاي خويش را وسعت بخشند و بشريت و ناموس انسانيت را يكجا در پاي بت آمال خـويش قرباني نمايند و ريشة انسانيت را … ويران كنند . پس وظيفة ما چيست ؟

جبهه هاي ما مانند كربلاي حسين (ع) است با اين تفـاوت كه آن روز حسين بـن علي (ع) 72 ياور داشت امّا امروز نايب امام مهدي (عج) ميليون ها ياور دارد و هر لحظه به نداي اين رهبر بزرگ لبيك مي گويند .

شما خوب مي دانيد در آن روز كه حسين(ع) شهيد شد ، به ظاهر پيروزي نصيب يزيد شد امّا اكنون بعد از 1400 سال مي بينيم نه تنها حسين(ع) شكست نخـورد بلكه با خون خود درخت تنومند اسلام را آبياري كرد و به تمـام كفّار فهماند كه مرگ با عزّت بهتر است از زندگي در ذلّت .

اگر هر روز تعدادي بر شهداي كربلاي ايران افزوده مي شود ناراحتي ندارد بلكه جاي خوشحالي است زيرا اگر اسلام را مانند يك درخت تشبيه كنيم ، براي آبياري اين درخت ، خون احتياج دارد يعني هر چه شهدايمان بيشتر شوداين درخت سيراب تر شده و زودتر ميوه مي دهد.

همانطور كه رهبر كبـير انقلاب فرمودند شهادت براي يك انقلاب بزرگ ، نتيجة رسيدن بـه پيروزي است پس اي پدر و مادرم ! اگر من و امثال من شهيد شوند اسلام زودتر به پيروزي مي رسد و در آينده ، تمام مسلمانان مي تـوانند در ساية اسلام و دور از گزند دشمنان زندگي نمايند .

آيا وجدان انسان قبول مي كند كه محل مقدّسي مانند قدس در دست دشمن صهيونيزم باشد . چرا ما نتوانيم به قدس راه پيدا كنيم و يا هر روز يهوديان ، خانه هاي برادران مسلمان ما را خراب كنند ؟ اگر تمام مسلمين همبستگي كنند اسرائيل كه نه ، پدر اسرائيل نيز نمي تواند قدرت مقابله با مسلمانان را داشته باشد .

از خداوند متعال خواهانم كه هر چه سريع تر كربلا آزاد شود و از آنجا همگي براي نجات قدس عازم فلسطين شويم همچنان كه امام عزيزمان فرمودند راه قدس از كربلاست يعني بدون نجات كربلا نمي‌‌توان وارد قدس شد .